Donderdag 24 juli

Donderdag 24 juli


Om 8 uur zaten we allemaal weer 'fris en fruitig' aan het ontbijt. De uitspraak "'s Avonds een vent, 's ochtends een vent" is niet van toepassing op onze JV. Na een heerlijk ontbijt hadden de meesten van ons een ochtendje vrije tijd. Er moesten nog wat boodschappen en spullen voor de activiteiten gehaald worden, maar dat duurde ook niet de hele ochtend.


Lunchtijd brak al weer veel te snel aan (de tijd vliegt hier echt) en weer werden er stapels boterhammen naar binnen gewerkt. Onder het eten werd nog even uitgelegd wat we die middag wilden gaan doen met de kinderen. We stapten in de auto's en gingen op weg, de ene helft van de groep naar project 1 en de andere helft van de groep naar project 2.


Groep 1 (Willemieke, Lianne, Judith, Wim, Rianne, Anne-ruth, Marije, Marius, Cor.)
Toen we bij de kerk aankwamen was er bijna geen kind te bekennen. Elizabeth (de vrouw van Laslo, de pastor van het kerkje) was er al wel. Deze vrouw is er elke keer dat wij bij de kerk waren bij geweest, als soort van tolk. Alle kinderen zaten met stoel en al in een klein hokje achter de kerk (deze hebben we gisteren schoongemaakt) omdat Elizabeth dacht dat we vandaag de binnenkant van de kerk zouden gaan verven, maar dat was een miscommunicatie want wij hadden verven niet op onze planning staan, dat zou morgen pas gaan gebeuren. Dus alle kinderen pakten hun stoeltje en gingen weer in de kerk zitten. Hier zongen we eerst het lied 'Ez as a nap' weer, alle drie de coupletten. Als JV kennen we alleen het eerste couplet, maar zongen ook mee met het tweede en derde, die Elizabeth voor ons had uitgeschreven.


Na het zingen gingen de kids aan de slag met het maken van armbandjes. Gewoon een simpel stuk karton volplakken met stikkers en figuurtjes en daarna lekker volstempelen en vastnieten om je arm. Ze vonden het geweldig en maakten er zelfs meer dan één. Terwijl de kinderen lekker aan het knutselen waren, bliezen een aantal JV leden alvast een hele lading ballonnen op om er vervolgens touwtjes aan vast te maken zodat we ballonnentrappertje konden gaan doen. De ballonnen vielen de vorige keer zo in de smaak, dat we nu weer iets wilden gaan doen met de ballonnen. We liepen met z'n allen weer naar het veld naast de kerk waar we de ballonnen uitdeelden. Dit ging niet helemaal zoals we in gedachten hadden. Het veld zat vol met (prikkend) onkruid, dus heel veel ballonnen knalden al voordat ze echt vast zaten aan een been van een kind. Uiteindelijk had toch iedereen een ballon en stormden ze achter elkaar aan om de ballonnen kapot te maken. De kleine kinderen gingen huilen door de knallen, veel jongens werden veel te wild en gooiden een aantal meiden omver. Dit was niet de bedoeling… Maar door schade en schande wordt men wijs :)
Na dit (soort van mislukt) spel gingen we trefbal, overlopertje, lijntikkertje enz doen. Dit viel weer helemaal in de smaak. Ook hadden we touwtjes meegenomen zodat de kinderen konden hoogspringen en limbodansen (voor de mensen die niet weten wat limbodansen is: kijk maar op google, daar staat vast een betere beschrijving dan dat wij kunnen geven). De kinderen zijn echt verbazingwekkend flexibel. Ze sprongen over touwtjes die nog hoger waren dan zij zelf, echt fantastisch.
We liepen weer terug naar de kerk waar de kinderen een pakje drinken en wat snoepjes kregen. We zongen weer alle drie de coupletten van 'Ez az a nap' en Elizabeth bad nog in het Roemeens, waar wij helaas niets van verstonden.
We gingen weer naar huis, maar de kinderen lieten ons bijna niet meer gaan. Ze bleven maar knuffelen, 'high fiven' geven en zoenen. Echt super leuk.

Groep 2
Vandaag gingen we met 3 auto's naar project 2 in Vilea Lui Mihai (spreek je uit als: Vilee Lu Mihai). De weg naar het zigeunerdorp is een zandpad hier en daar verstevigd met grind. Dit levert de nodige gaten en kuilen op als het heeft geregend. Zo ook vandaag…
Eenmaal bij het project aangekomen worden de spullen uitgeladen die we nodig hebben. Maar dan worden we ineens verrast!!! Door het gestuiter op de weg is de emmer met 20 liter latex omgevallen en het deksel is open gegaan. Resultaat. Een witte kofferbak. Paniek! Gelukkig konden we een groot deel van de latex redden, maar de hele kofferbak zit onder de witte latex. Gelukkig weet onze vertaler Kristian een auto-schoonmaak bedrijf. Daar brengen we de auto. Deze wordt voor een groot deel gestript omdat de verf ook onder de achterbank door is gelopen…
Ondertussen starten de activiteiten en gaat er druk geknutseld worden. Vandaag armbandjes.
Nadat de armbandjes gereed zijn is het tijd voor het volgende spel. Ballon trappen. De ballonnen zijn onder grote belangstelling opgeblazen en in de auto veilig bewaard om te voorkomen dat ze vroegtijdig sneuvelen.
Dan is het tijd de ballonnen om de enkels te knopen. Zodra het trappen begint kijken een paar kleine kinderen verschrikt om zich heen. Hun prachtige ballon staat op het spel. Onder luid geschreeuw moet de ballon beschermd worden. Gelukkig ontfermd Jaap zich over een kleine jongen en knipt snel het touwtje door zodat hij met zijn ballon kan blijven pronken.
In de tussentijd is Eric bij de Nederlandse project werker in Vilea Lui Mihai een USB stickje ophalen en heeft haar auto kunnen lenen. Een echte authentieke Dacia…
Natuurlijk is het na het ballontrappen nog niet gebeurd en moet er nog gevoetbald worden en ook het 'kinderslingeren' is enorm populair.
Zo komt er aan deze dag op het project ook weer een einde. Naar huis met weer een aantal ervaringen rijker.

Ook deze avond gingen we uit eten bij Boema in Marghita. Het idee om van te voren ons eten te bestellen was ideaal. We waren allemaal erg hongerig dus het smaakte weer heerlijk.
Later in de avond was het tijd voor Bijbelstudie 1: 'Mijn God is uniek'. We deelden ons op in 4 groepen. We hebben gesproken over waarom het Christendom uniek is vergeleken bij andere godsdiensten en welke rol Jezus in jouw leven speelt. Na de Bijbelstudie deed iedereen z'n eigen ding. Sommige praatten nog even na en andere deden een spelletje of gingen naar bed.