Zondag 27 juli

Zondag 27 juli
Op deze zonnige zondagmorgen (zonder enig besef te hebben dat het zondag was) ging onze trouwe man Cor alle slaapkamers weer langs om de mensen te wekken die geen wekker hadden gezet of er lui doorheen geslapen waren.
Het ontbijt was weer lekker luidruchtig maar zeker ook heel gezellig, net zoals iedere dag. De dikke Roemeense boterhammen, de kaas die altijd te snel op is, de enorm dikke lagen pasta, de sappige tomaten en de theekan die zo onhandig schenkt waren allemaal weer oud en vertrouwd.


Na het ontbijt splitste de groep zich in tweeën. De kerken bij project 1 en bij project 2 zijn te klein voor onze JV. Als wij daar met z'n alleen heen zouden gaan, zouden er geen Roma's meer bij kunnen. Daarom zou de helft 's morgens naar de kerk bij project 2 gaan en de rest van de groep 's middags naar project 1.


Kerkdienst project 2: (Eric, Jaap, Ilona, Anja, Suzanne, Tirza, Judith, Sabrina, Rianne, Tom, Arnold, Jan en Andries).
Om 10u begon de kerk. We zaten netjes klaar voorin de kerk. Er werd al flink gezongen door de voorzanger en de gemeente. Onze vertaler Kristian (Kriszti) was er ook bij en vertaalde kort wat er ongeveer gezongen werd. Veel liederen gaan echt over zigeuners. Dat zij als minderwaardig gezien worden door hun huidskleur en afkomst. Maar dat ze voor God gelijk zijn. Mooie teksten met diepe inhoud!
In Nederland zou al snel de dienst begonnen worden door de predikant. Hier in de zigeunerkerk gaat dat compleet anders. Er is een soort ouderling van dienst die een korte overdenking geeft. Daarna krijgt de gemeente de mogelijkheid om te bidden voor degene die niet in de kerk zijn of de zieken in de gemeente. Soort kringgebed in de kerk. Daarna krijgen de gemeente leden nog mogelijkheid iets te delen met de gemeente. Veel kinderen komen stuk voor stuk naar voren en lezen een gedicht of verhaal voor uit een boekje.
Daarna zijn wij aan de beurt. Als gasten mogen we een bijdrage leveren aan de dienst. Na de groeten overgebracht te hebben van onze gemeente (groeten terug trouwens), zingen we 2 liederen. Het lied wat we voor Roemenië al vaker hebben gezongen. Een gebed om zegen. Daarna zongen we 'Heer Uw licht en Uw liefde schijnen'. Na het zingen namen we weer plaats op onze stoelen en begon de preek.
De preek ging over 1 Korinthe 3:16-23. Over ons lichaam wat een tempel van God is. En verontreinigd wordt door allerlei zaken die we verkeert doen. Er werd flink vermaand door de dominee. Ook ging de preek sterk over het deel waarbij we niet van Paulus, niet van Apollos en ook niet van Cefas zijn. Wij zijn van Christus!
Helaas gaat bij zo'n dienst veel langs je heen doordat we de taal niet verstaan. Gelukkig wordt zo nu en dan wat vertaald en samengevat door Kristian.
Als afsluiting van de dienst gaat we de deur uit met de zegengroet. Dit gaat in deze zigeunerkerk ook heel anders. Ieder gemeentelid geeft degene die naast je staat een hand. Gezamenlijk wordt er een zegenlied gezongen. Wat mooi om zo met elkaar Gods zegen te ontvangen!
Voordat we de kerk echt verlaten worden we nog hartelijk de hand gedrukt door een aantal gemeente leden. Mooi om zo onze broeders en zusters te ontmoeten. Compleet andere soort dienst; andere invulling en andere belevenis. En toch samen 1 in Christus. Hoe wonderlijk werkt God op verschillende manieren en wegen?! Indrukwekkend en een ervaring die we nog lang zullen heugen.



Terwijl een deel van de groep 's ochtends in de kerk zat, genoot de rest van het heerlijke weer en de mooie natuur. We zijn in de brandende zon naar het meer gewandeld (waar we afgelopen week ook al een aantal keer in hebben gezwommen) en hebben daar lange tijd gezeten en ons verwonderd over hoe mooi het landschap is hier. We zitten in een heuvelachtig landschap en in de verte zien we de donkere schimmen van bergen, we zijn omringd door akkers en het ruikt hier af en toe naar de pure natuur; waar we helemaal niet aan gewend zijn.


Rond het middageten was iedereen weer thuis en hadden we weer een gezamenlijke lunch. De verhalen van de groep die al naar de kerk was geweest werden gedeeld en de ervaringen in de natuur van de andere groep kwamen ook op tafel. Na de lunch had iedereen vrije tijd.


Kerkdienst project 1: (Wim, Cor, Lennart, Marius, Anne-Ruth, Lianne, Willemieke, Lisa en Marije)
Rond 4 uur begon de kerkdienst bij project 1, dus de mensen die daar nog heen zouden gaan vertrokken rond half 4. De lucht was ondertussen nogal bewolkt, maar de temperatuur was nog steeds erg hoog.
Bij de kerk aangekomen zagen we al heel wat kinderen die we kennen van het project buiten staan. Hun enthousiasme mindert nooit! Ze kwamen weer op ons af rennen, omhelsden ons en waren echt blij om ons weer te zien. De kerk zat al bijna vol toen wij met 9 mensen aankwamen. De Roma's die er zaten stonden op zodat wij konden zitten; ze gingen samen op een stoel zitten of bij elkaar op schoot. Je voelt je dan toch soort van opgelaten..!
Nadat de Roma's een lied zongen wat werd geleid door een stevige vrouw die voorin zat, maar enorm mooi kon zingen, sprak Pastor Laslo ons eerst toe (dit werd vertaald door de tolken die bij het project aanwezig waren afgelopen week) en bedankte ons meerdere malen voor de inzet die we tot nu toe hebben getoond. Wim sprak namens onze JV nog tegen de kleine gemeente; hij zei onder andere dat we blij zijn dat we hier mochten komen, dat we genoten hebben van de projecten en dat we dit graag als christenen willen doen. Hierna gingen wij voor in de kerk staan en zongen 2 liederen: "Heer Uw licht en Uw liefde schijnen" en "Abba Vader". Dit werd erg gewaardeerd, wat bleek door het luide applaus wat we kregen.
Laslo nam het woord weer over en vatte samen wat er in Efeze 6:11-18 beschreven staat. Hij had de Bijbel in zijn hand, maar het viel op dat hij niet letterlijk voorlas wat er in de Bijbel stond. Ook viel op dat geen enkele Roma een Bijbel heeft. Dit is misschien logisch, omdat ze echt arm zijn, maar het is zo'n groot gebrek. De Roma's zongen nog wat liederen en Laslo bedankte ons nogmaals. Wim ging nog een keer naar voren en vertelde dat we altijd verbonden zullen blijven doordat we in dezelfde God geloven. Dat was een erg mooie conclusie van de dienst. Laslo bad nog en toen was het al veel te snel weer voorbij.
Terwijl er nog even nagepraat werd, zongen sommigen van ons liederen voor de kinderen. Denk aan: "Laat de kind'ren tot Mij komen", "Welk een Vriend is onze Jezus" en "Zoek eerst het koninkrijk van God". Ze kwamen om ons heen staan, pakten ons vast en wiegden mee op de wijs. De mooie momenten komen hier achter elkaar!


Weer thuis aangekomen zagen we tot grote verwondering dat de mannelijke leden die 's middags niet naar de kerk waren gegaan aan het koken waren: heerlijk ruikende pasta. We konden bijna gelijk aan tafel en het eten werd met veel lawaai naar binnen gewerkt. Het smaakte fantastisch. Het eten in het restaurant was erg lekker, maar er gaat toch niets boven een eigen gekookte maaltijd waar je zelf bloed, zweet en tranen in hebt gestoken. Een toetje van chocolade, vanille en bosvruchten ijs maakte deze maaltijd compleet.


De afwas was een grotere klus dan normaal (mannen zijn chaotisch in de keuken, hoewel het eten vaak heerlijk is, dat is vanavond bewezen) dus de Bijbelstudie vond iets later dan gepland plaats. Het thema voor deze Bijbelstudie was "Wat is de opdracht"? We weten dat de opdracht van God zending is, maar hoe pak je dat aan? Wat houdt het voor jou persoonlijk in? Dit zijn vragen die we overdacht hebben vanavond; er zijn erg mooie gesprekken uit voort gekomen.


22:45 uur. Het is nu net na de Bijbelstudie. Er wordt hard gelachen, kaartspelletjes zijn erg populair maar de verstandige mensen liggen al heerlijk in bed. Het zal niet lang meer duren voordat de rest ook gaat. Morgen zal onze laatste dag op de projecten zijn, wat betekent dat we afscheid moeten nemen van de kinderen en van alle mensen die we in de afgelopen week hebben ontmoet. We hopen dat het goed mag verlopen. Maar eerst: een lekker nachtje slapen.


Ps: vanavond slapen 2 mensen op het balkon. Als resultaat van verschillende grappen zijn er 2 bedden op het balkon gezet. Hier een verdere uitleg:
Een niet zelfstandige heer vroeg aan 2 dames of ze zijn bed wilden op schudden. De dames wilden dit wel, maar besloten een grap uit te halen: het bed van deze heer belandde op zijn kop op de grond, waarna het matras er op werd gelegd en de lakens recht getrokken. De wraak van meerdere heren was dat de lakens van deze dames voor de sier op het balkon werden gehangen om te luchten. De dames konden dat hier niet bij laten en namen alle lakens van de heren om deze vervolgens in een oude, antieke kast te verstoppen. De lakens van de dames hingen nog buiten, maar belanden daarna op de bedden van 2 heren. Uiteindelijk vond iedereen zijn/haar lakens weer terug en waren al deze bedgrappen even voorbij. Maar vandaag vonden deze dames hun bedden keurig opgemaakt op het balkon. Deze dames hebben besloten om heel stoer vanavond op het balkon te slapen. We zijn benieuwd naar de ervaringen.