De terugreis, dinsdag 29 & woensdag 30 juli
Door: Marije, Willemieke
Blijf op de hoogte en volg JV Gideon
31 Juli 2014 | Nederland, Utrecht
Na het ontbijt was het tijd voor de grote schoonmaak. De koffers werden ingepakt, het beddengoed verzameld en de vloer gestofzuigd. Helaas begaf de stofzuiger het halverwege, lekten sommigen WC’s zo erg dat er geen eind leek te komen aan het dweilen en waren er veel te veel spinnen. Toch is het ons gelukt! Na de lunch werden de laatste dingen opgeruimd en gingen we op weg. We gaven Janny allemaal een hand en bedankte haar hartelijk voor haar gastvrijheid, hulp en enthousiasme. Het is echt een heerlijk mens!
En daar gingen we dan.. In de auto richting Oradea, waar onze trein ’s avonds rond 8 uur zou vertrekken. Om half 4 waren we in Oradea en hadden we vrije tijd. Met de hele groep liepen we naar een groot en luxe winkelcentrum in de buurt waar we onze middag doorbrachten. Er werd lekker gesnuffeld tussen alle leuke spulletjes, maar ook werden er souvenirs gekocht en eten ingeslagen voor de terugweg. Rond etenstijd ging iedereen naar de Mac. Eerst zaten er maar een paar JV leden, maar toen het buiten ging stortregenen kwam iedereen naar binnen. Gezellig zo, met z’n allen in de Mac in Roemenië. We moesten weer terug naar het station om onze trein te halen; dat werd dus een wandeltocht door de regen. Gelukkig regende het niet meer zo hard als eerst en kwamen we nog best droog weer aan bij het station.
De trein die ons naar Arad zou brengen had wat vertraging en was erg oud. Hij piepte aan alle kanten, de ramen gingen met veel pijn en moeite open en dicht en de kachel stond aan. Het was super warm in de trein (door de hitte buiten, maar zeker ook door de kachel) dus de ramen gingen open. Dit was ook niet praktisch want het regenwater drupte dan naar binnen. Het blijkt maar weer dat luxe in Roemenië niet zo gewoon is als in Nederland. Deze treinreis duurde ongeveer tweeënhalf uur. Aangekomen in Arad moesten we midden in de nacht 2 uur wachten (van ongeveer 23.00 uur tot 01.00 uur). Het ‘binnenplein’ waar we ons de heenweg hadden gesetteld was opengebroken dus dat was geen optie meer helaas. We moesten onze toevlucht ergens anders zoeken en dit deed iedereen op een andere plek. Sommigen gingen binnen op een stoeltje liggen slapen, anderen gingen buiten tussen de kakkerlakken zitten en weer anderen gingen buiten frisbeeën. De 2 uur waren zo voorbij! Als je het gezellig hebt met elkaar, gaat alles snel!
De trein van Arad naar Wenen vertrok rond 01.00 uur. We hielden dezelfde indeling aan als bij de slaaptrein op de heenweg om chaos te voorkomen. De chaos was nu zeker een stuk minder. We liepen wat rond over de gangen, kletsten met elkaar en schudden onze bedden op, maar binnen een uur lag iedereen toch wel op bed. ’s Nachts werden we nog 2 keer gecontroleerd door de douane.
Woensdag 30 juli
Gisteren werd gezegd dat we onze wekker op half 8 Nederlandse tijd moeten zetten (in Roemenië is het natuurlijk een uur later dan in Nederland en terwijl we in de nachttrein zitten, wisselen we van tijdzone). Dus wij zetten braaf onze wekker, maar om half 7 Nederlandse tijd werden we gewekt door de leiding. Ze hadden de verkeerde tijd doorgegeven zeiden ze..! Een beetje geërgerd werden we wakker.. Maar nog geen 10 minuten daarna kwam de leiding weer langs om te zeggen dat ze fout zaten. Ze hadden gisteravond wel de goede tijden doorgegeven. Dus we konden nog een uur lang wakker worden :). Anne-Ruth, Tirza en Jaap moesten een station eerder er uit dan de rest van de JV omdat ze door zouden reizen naar Kroatië. Toen ze de trein uit stapten voelden we wel dat dit avontuur bijna voorbij is. Als je met z’n allen in de trein zit voelt het nog steeds alsof het nog lang niet voorbij is, maar als een aantal JV leden dan vertrekken wordt het langzaamaan duidelijk dat het bijna voorbij is. Helaas..!
Bij ons eindpunt aangekomen stapten we uit en hadden we even vrije tijd. Deze werd doorgebracht met eten kopen voor onder weg en echt wakker worden bij de Starbucks. Jammie!
Een deel van de JV kwam geheel op tijd aan bij het perron waar we hadden afgesproken, maar zag niemand van de rest van de JV. Ook de deuren van de trein (die er al stond) gingen niet open. Na goed zoeken zag de nog buitenstaande groep de rest van de JV al in de trein zitten. Lichte paniek brak los. De ene helft zat in de trein, de andere helft stond buiten en de deuren van de trein gingen niet meer open. En nu? Gelukkig stonden er nog meer mensen buiten die wat mensen regelden die ons hielpen met de deuren. We konden allemaal nog mee in de trein.
Dit was de trein van Wenen naar Frankfurt; een treinreis van bijna 7 uur. Op de heenreis, toen we in de trein zaten van Frankfurt naar Wenen zaten we met z’n allen in een coupé waar de airco het niet deed en was het bloedheet. Nu zaten we in een coupé waar de airco veel te hard stond. Het is ook altijd wat ;). Er werden vesten en kleedjes uit de tassen en koffers gehaald om de koude rillingen tegen te gaan. Sommige keken film, luisterden muziek, deden een spelletje of liepen af en toe heen en weer om een praatje te komen maken. We zaten niet allemaal dicht bij elkaar helaas. Ook wel weer een goede reden om te bewegen, want zolang stilzitten is geen pretje.
Om 15:36 uur kwamen we aan in Frankfurt. We hadden 53 minuten de tijd tot de volgende trein zou vertrekken. Er werd door sommige wat te eten gehaald bij onze enige echte Mc Donald's. Altijd fijn :)
53 minuten lijken lang, maar de tijd vloog voorbij! De Mac Chickens en hamburgers werden snel naar binnen gewerkt bij het spoor, want de trein stond er al. Deze rit naar Utrecht duurde 3,5 uur. De laatje loodjes zou je kunnen zeggen. Lisa werd door Willemieke geopereerd, want ze had een splinter in haar grote teen. Met een zaklamp van de iPhone werd er bij geschenen, haha. Helaas lukte het niet om het er helemaal uit te halen...
Tijdens deze rit werd er volop gebruik gemaakt van het internet, want we waren inmiddels eindelijk op Nederlandse grond! De whatsapp groep van JV Gideon puilde uit met maffe selfies. Ook werd het thuisfront op de hoogte gesteld wat de tijd van aankomst was, zodat de 'taxi' op tijd gereed zou staan. Om 20:00 uur arriveerden we op Utrecht Station. Voor sommige was het reizen met de trein hier tot z'n einde gekomen, maar niet voor iedereen. Er werd afscheid van elkaar genomen met knuffels, zoenen en dankbare woorden voor de onvergetelijke dagen.
Een groot gedeelte reisde nog door naar Rotterdam Centraal. Ook gingen er nog mensen naar Dordrecht Centraal. We werden vol enthousiasme begroet door enkele familieleden. Wat een heerlijk ontvangst! Toen was deze prachtige reis in groepsverband officieel tot z'n einde gekomen. Weer werd er gezoend en geknuffeld als blijk van dankbaarheid voor de mooie, bijzondere ervaring in de afgelopen 10 dagen.
We mogen trots zijn op elkaar, maar bovenal God dankbaar dat Hij ons heeft gespaard en bewaard gedurende de reis.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley