Zaterdag 26 juli

​Zaterdag 26 juli


Zoals het de traditie is deze werkvakantie, was het de bedoeling dat we rond 8 uur weer aan het ontbijt zouden zitten. Ook volgens de traditie hadden sommigen er wat meer (lees: heel wat meer) moeite mee dan anderen, maar we begonnen wel zoals altijd tegelijk de maaltijd met elkaar. Er waren weer eitjes, thee, melk, brood enz. Jum!


De jongens gingen weer richting project 1 om het verven in de kerk af te ronden en de boel op te ruimen. De rest had vrije tijd, ging activiteiten voor die middag uitdenken, de wc's schoonmaken of boodschappen doen. Perfect teamwork weer.
Rond lunchtijd gingen de mensen die niet aan de klus waren bij project 1 gezamenlijk eten. Hierna ontmoette iedereen elkaar bij project 1 en verdeelden we de JV weer over de 2 projecten. Het verven was ondertussen klaar, het is prachtig geworden. De kerk was vanbinnen eerst knal oranje met een erg lelijke afwerking, het plafond was ronduit smerig en de ramen waren zo vies dat je er bijna niet door heen kon kijken. De jongens hebben in anderhalve dag de oranje muur wit met een bruine rand geverfd (de onderste 86 cm van de muur), de deur van wit naar 'Roemeens blauw' omgetoverd (aparte kleurencombinatie allemaal, maar het was de wens van de Roemenen) en het plafond en de ramen schoongemaakt. Het ziet er echt fantastisch uit; foto's komen nog een keer. Het internet is hier niet erg sterk dus het uploaden van foto's is eigenlijk niet te doen.


Groep 1(Lianne, Marije, Ilona, Wim, Jan, Jaap, Anne-Ruth, Marius, Judith, Suzanne)
Vandaag stond er geen Bijbelverhaal op de planning. Zoals we de laatste dagen wel vaker doen, begonnen we ook vandaag weer met het zingen van "Ez az a nap". Hierna was het weer tijd om te knutselen. Alle kinderen kregen een wit a4'tje en moesten daar hun gezin op tekenen. De allerkleinsten kleurden en stempelden maar wat, maar de kinderen die het echt begrepen maakten hele mooie tekeningen.
Het knutselen duurde ongeveer een uurtje en toen het afgelopen was gingen we weer naar het veld. Elizabeth was er vandaag niet, maar haar man Laslo, die overigens veel beter Engels sprak. Ook had hij meer gezag over de kinderen; ze luisterden direct naar hem.
Op het veld deden we wat estafettes en renwedstrijdjes. Dit liep eerst weer wat chaotisch (ondanks de goede en duidelijke uitleg van Laslo) maar toen de kinderen het beter begrepen ging het stukken beter en genoten we allemaal. Het was erg warm, maar de zon brandde gelukkig niet zo erg als gisteren; het was heerlijk weer. Ook de kringspelletjes die we als laatst nog even deden vielen erg in de smaak (hoki poki en hoofd, schouders, knie en teen).
Terwijl de meesten van ons op het veld bij de kinderen waren, waren er nog een aantal in de kerk gebleven om de tekeningen op te hangen. Het ziet er super leuk uit! Maandag hopen we nog wat kunstwerken vanuit Nederland te geven, die hopelijk ook in de kerk worden opgehangen.
De auto met drinken en snoepjes kwam er weer aan, maar voordat de kinderen wat kregen, sloten we op het veld (in de prachtige natuur) af met gebed. Eerst baden wij als JV het "Onze Vader" hardop in het Nederlands en daarna de kinderen in het Hongaars. Het is heel mooi dat het daar kan. Omstanders komen kijken en zijn stil uit respect. Best bijzonder en we zijn er erg dankbaar voor. Het drinken en de snoepjes werden weer heel dankbaar in ontvangst genomen en na weer veel omhelzingen en afscheidszoenen reden we naar huis terwijl we uitgezwaaid werden door zo ongeveer het hele dorp. We beseffen amper dat dit de één na laatste dag hier is geweest; alleen maandag nog maar.. De tijd gaat echt veel te snel (dat hebben we waarschijnlijk al veel vaker gezegd, maar het is toch echt zo..).


Groep 2 (Willemieke, Lisa, Rianne, Tom, Lennart, Anja, Tirza, Andries, Arnold, Cor, Eric, en Sabrina)
Bij deze groep werd er ook weer begonnen met het maken van een knutselwerkje; een tekening van je familie! Sommige kinderen tekende het hele A4'tje vol, anderen keken zielig en tekende maar 1 of 2 poppetjes… Dit maakte wel een trieste indruk.. Dan besef je hoe alleen een kind kan zijn. We deden ons best om zo veel mogelijk liefde te geven en te helpen met het versieren van het lege A4'tje. Jullie kunnen het waarschijnlijk al raden wat we na het knutselen gingen doen; buiten spelen! Helaas waren de kinderen vandaag erg ongehoorzaam. Zo druk en niet willen luisteren! Er was in de ochtend door een paar meiden een hele planning gemaakt voor activiteiten, wat helemaal in de soep liep. Ze waren onhandelbaar! En het was weer om te smoren in die brandende zon. De kinderen deden zelf spelletjes zoals lekker achter elkaar aan rennen of aan onze armen trekken, wat na een tijdje bij sommige voor irritatie zorgde. Maar een paar meiden vonden het geweldig om ze om te tillen, wat er voor zorgde dat ze zeer populair waren bij de kinderen.


Kriszti, onze tolk, had nog een vriendelijk verzoek om de voorkant van het hek wat om de kerk heen staat te verven. Cor, Tirza en Willemieke zagen dit wel zitten en gingen aan de slag. We moeten wel toegeven dat we niet pietje-precies hebben gewerkt, omdat we niet zoveel tijd meer hadden. Maar het zag er fantastisch uit! Wat een likje verf al niet kan doen hè. Later kwamen Arnold, Kriszti en Rianne ook nog even helpen. 'Vele handen maken licht werk' zeggen we dan. We probeerden deze uitspraak uit te leggen aan onze tolk, maar het was een beetje lastig om er een Engelse versie voor de verzinnen. Eindelijk was het verven klaar, dus konden naar huis. Kriszti ging dit keer met ons mee, om gezellig mee te eten en onze Bijbelstudie bij te wonen en zelfs te blijven slapen.


Toen we bij het huis aankwamen, waren er een paar meiden bezig met het eten. Toch was dit nog lang niet klaar, dus was er de mogelijkheid om af te koelen in het meer! Ook Kriszti was van de partij, die een handdoek van een van de jongens kon lenen. Zo'n frisse duik deed ons allemaal wel goed na een lange en zweterige dag! Na een uurtje liepen we weer met z'n allen terug naar het huis om te gaan genieten van een heerlijk maaltijd; rijst met kip en groenten. De kipkruiden waren enorm zout, dus hadden de meiden extra kannen met water op tafel gezet, haha! Het smaakte fantastisch. Toen het toetje tevoorschijn kwam schoot Kriszti in de lach. Ze hadden namelijk emmertjes met yoghurt gekocht met verschillende kleuren, o.a.; blauw, rood en oranje. In Nederland zegt dat iets over de smaak natuurlijk, dus dachten dat ze naturel, aardbei en perzik smaak hadden gekocht. Maar daar was niets van waar, want Kriszti vertelde ons dat dit te maken had met het percentage vet, haha! Blauw was 2,5%, oranje was 20% en rood was 12,5% vet!!! Hoe hoger percentage, hoe dikker de yoghurt. Die van 20% leek wel op opgeklopte slagroom. Sommige mensen kwamen met het slimme idee om er siroop overheen te gieten om nog een beetje een lekkere smaak te creëren. Ook werden er blikken met vruchtjes opengemaakt. Ondanks de tegenvaller smaakte het toetje ook erg goed. Niemand hoorde je klagen dattie niet verzadigd was haha.


Na het eten had iedereen even tijd voor zichzelf voordat de Bijbelstudie begon. Dit keer gingen we het hebben over Gods plan. Als eerst begonnen we met het maken van een mindmap, opgesplitst in dezelfde groepen die aan het begin gemaakt zijn. We moesten aan 1 kant van een A4'tje opschrijven waarom we wel zouden evangeliseren en aan de andere kant redenen/oorzaken waarom we het niet zouden doen. Kriszti deed natuurlijk ook mee, dus deden ons best om zoveel mogelijk in het Engels te communiceren.
Om heel de Bijbelstudie te beschrijven duurt een beetje lang denk ik, maar we hebben in ieder geval fijne gesprekken met elkaar gehad. Het was natuurlijk extra bijzonder dat het grotendeels in het Engels werd verteld. Kost wel even wat meer tijd, maar gelukkig kon Kriszti het goed volgen.


Toen de Bijbelstudie ten einde kwam ging iedereen weer zijn/haar eigen gang. Even naar buiten, douchen, spelletjes doen aan tafel etc. De een blijft wat langer op dan de ander natuurlijk. Zoals elke dag was het weer zeer vermoeiend, maar erg leerzaam en vol met indrukken.